Προς μία ψυχαναλυτική διεθνή
Τί κουραστική μέρα
συλλογίζομαι
και κλείνω την πόρτα.
Ο ύπνος ξαγρυπνά
σε αίθουσες πολύωρων συνεδριάσεων
ως την άρση της εξάντλησης
έως το πρώιμο φως
να τρίζει τα τζάμια
προκαλώντας πεισματικά
τη διάλυση της σύναξης.
Όνειρο.
Φιλμ εποχής και νουάρ
περιτέχνως δοσμένα στα προσεχώς.
Ασυνείδητο.
Μάρτυρας υπεράσπισης
απέναντι στις κατηγορίες
περί πνευματικών δικαιωμάτων.
Στις δίκες πάντοτε μιλά φρενομανώς
για κατάλευκα σεντόνια.
Εκείνα που ίπτανται πάνω από παιδικές χαρές
πετιούνται φέιγ βολάν σε γειτονιές με θόρυβο
ρίχνονται χαλάζια και ήλιοι
σε αφελή κεφάλια ανυποψίαστων περαστικών.
Ρέουν κύματα σε κρεβάτια ζωηρά.
Εκατοντάδες πτυχώσεις σχηματίζουν
σε κρεβάτια άγρυπνα.
Τί κουραστική μέρα!
Αναφωνώ
κείμενος στο ντιβάνι
των εσωτερικών μου λαβυρίνθων
γνώστη και συνηγόρου
των μυχιότερων ενορμήσεων
και πιο δυνατών επιθυμιών μου!
Μιλώντας για κάτι μέσω του αντιθέτου
Πρωινό.
Ορίζεται ως το συμπλήρωμα της νύχτας.
Κατά τη διάρκεια του πρωινού
ποικιλίες πτηνών
διεκδικούν τη νύχτα
άδοντας μανιωδώς.
Κατά τη διάρκεια του πρωινού
ποικιλίες ανθρώπων
ενεργοποιούνται
λίχνοι για την πλήρωση της νύχτας.
Για να νιώσουν συν-πλήρεις.
Οικογενειακή σύναξη
Συγγενείς της οργής
πείτε της
μόλις δει
το συμβάν
άδικο και χολερό
να φύγει.
Μάταιη η επέλασή της
μαζί με βαρβάρους.
Έβδομη μεγάλη
Τολμάτε!
Να αναμετριέστε με μικροπρέπειες
αμέτρως ειρημένες
απ’ αυτούς που υποβόλιμοι ζουν
στης θνητότητας την ένδεια.
Αυτούς που θρίαμβο αγοράζουν τάχα.
Κι όμως τον κουρελιάζουν
σε παλιομοδίτικες μανσέτες
και κλισέ τινάγματα πανωφοριών
στιβαγμένων στη δυσωδία του θεάματος
χάριν μιας θεαματικής ολβιότητας.
Παραφουσκωμένοι όγκοι
αδύνατον να χωρέσουν
στα μπετόν ερείσματα της αλαζονείας τους.
Μη βιάζεστε για απροσδόκητα τεντώματα στομάτων!
Αυτοστιγμεί δε συντονίζονται οι ορχήστρες.
Μηδέ ολιγωρίες να σκαρφίζεστε
προς αποφυγή αποκρουστικών αρμονικών.
Τολμάτε τα ιδανικά να οργίζετε!
Μη καταπίνετε τ’ ανόητα
παρασυρμένοι απ’ τη βαβούρα.
Κι αν με πόδια γδυτά
διαβαίνετε αλλότριες πατημασιές
καθάριοι να στε.
Πτητικά Αναισθητικά
Προτού μας τη φέρουν και μας εξοβελίσουν
έπρεπε να χαμε αντιδράσει.
Θα πρεπε να χαμε ξεφορμαριστεί
να χαμε ξεδεθεί απ’ τα αεροπορικά καθίσματά μας.
Πιθανόν να χαμε μάθει να πετάμε
αντί να μας πετούν.
Τώρα ξεθεωμένοι απ’ τις πτώσεις
πού όρεξη για πτήσεις.
Έβδομη μεγάλη 